Do I want to sell vacuum cleaners door to door or do I want to sell you this record?
vraagt zanger Michel Pelckmans zich af in ‘Death of a salesman’. Het antwoord laat zich raden.
Pelckmans – artiestennaam: Replaced Music – zat vroeger in de verkoop. “Maar in 1995 heb ik mijn roeping gehad, meer bepaald op 20 oktober: de deurwaarder heeft me toen uit mijn huis gezet en ik ben songs beginnen te schrijven.” Hij zegt het met de blinde overtuiging van een gelovige. Dat moet wel, want we bevinden ons aan de vooravond van de release van Wildcard, de opvolger van Plan B (2005) enHomages (2010), platen die hij zonder veel bijval onder de naam The Answer in eigen beheer uitbracht. “Binnenkort breng ik 500 geperste cd’s eigenhandig naar de Fnacs. Er komt een spot op Radio 1 en ik stel de plaat voor in de AB.” Het minste wat je van de 44-jarige Antwerpenaar kunt zeggen, is dat hij een doorzetter is.
Beschouw je Pelckmans als een gelovige, dan is Tom Barman zijn gOD, en dEUS zijn religie. “Wildcard is mijn antwoord op In a bar, under the sea,” zegt hij. “Dat album kwam uit in 1996, toen ik mijn roeping pas had ontvangen en er viel me meteen een treffende gelijkenis op met enkele songs die ik had geschreven. Ik had ‘Cheesestorestory’ in één woord, én dEUS had ‘Supermarketsong’, ook in één woord. Ik had ‘I don’t wanna sleep (no more)’ en dEUS ‘Wake me up before I sleep’. Ik schreef ‘Floor show’ en dEUS ‘Fell off the floor, man’. Ik kan nog een paar voorbeelden geven, maar dat kan toch geen toeval zijn?” Het teken werd herkend en Pelckmans’ leven zou van dan af in het teken van zijn muziek staan, met Barman als grootste inspiratiebron. In 2000 nam de zanger zijn eerste demo’s op in de Panther Studios in Reigate, Surrey in Engeland. “In het tuinhuis van Richard Coppin, ooit bij de glamrockers van Tenpole Tudor. Je weet wel, van de hit ‘Wunderbar’.” Daarna ging Pelckmans op workshop bij Axl Peleman en volgden er wat optredens in jeugdhuizen en cafés, net als enkele albums als The Answer, die bij platenmaatschappijen telkens op een “njet” stuitten.
Op Wildcard heeft Pelckmans zijn bijna tien jaar oude debuut uit 2005 herwerkt. “The Answer heb ik laten vallen toen bleek dat er al een Ierse rockgroep met dezelfde naam bestond. Die hadden nog in het voorprogramma van AC/DC gestaan. Replaced Music sluit ook beter aan bij dit project. Het is alsof ik, zoals bij een tennistoernooi, een wildcard heb gekregen. Vergeet niet dat Goran Ivanisevic op die manier ooit Wimbledon heeft gewonnen!” De sfeer op de plaat is nostalgisch en introspectief. Melancholische stukken wisselen uithalende rockgitaren af, melodieuze zanglijnen mysterieuzere spoken word, een beetje zoals op In a bar, under the sea, maar doordat de songs lang samen hebben kunnen garen, klinken ze meer als één blok. “Ik besef dat ik geen debutant van 20 ben. Ik ben 44. Maar kijk naar Charles Bradley, The National… Er is dus nog hoop.”
Pelckmans beseft wel dat hij ergens een trein gemist heeft. ‘Lost chances’, zijn antwoord op dEUS’ ‘A shocking lack thereof’, schreef hij omdat hij ook na zijn roeping niet voor de volle 100% zijn muzikale droom heeft nagejaagd. Elders klinkt het “I had a talent but somehow it got lost / I slept it all away“, terwijl van ‘I just can’t wait’ dan weer wel ongebreidelde goesting afspat. Vraag blijft of hij zich ooit van zijn muzikale voorbeeld gaat kunnen loswrikken. “Dat is een goede vraag, een heel goede vraag, dat weet ik nog niet. Eén keer heb ik hem aangesproken. Lang geleden op een feest van modehuis A.F. Vandevorst. Ik kwam niet verder dan of hij wist waar de toiletten waren.”
05/09/2014 – 15:05 Tom Peeters © Agenda